Home (DE)

Bjelasica se prostire sa desne obale Tare i njeni sjeverozapadni djelovi pripadaju mojkovačkoj opštini. Ona geografski predstavlja nastavak planinskog lanca koji se prostire od Pivske planine, preko Durmitora i Sinjajevine, a potom se od Bjelasice nastavlja do Komova i Prokletija. Pružajući se na približno jednakoj širini i dužini od oko 30 km ona zahvata oko 620 km2 površine. Bjelasica je, zasigurno, jedna od najraskošnijih planina po bogatstvu biljnog i životinjskog svijeta na jugu Evrope. Prekrivena je zelenilom u svim visinskim zonama sa obiljem vode i planinskih jezera. U njoj ima preko 2000 biljnih vrsta u 26 biljnih zajednica i 86 tipova drveća sa primercima starim i preko 400 godina. Planina Bjelasica koja zahvata veći dio opštine Mojkovac, prava je raskoš prirodnih ljepota u zimskim i ljetnjim mjesecima. U očima smučara, njena prostranstva su izazov za skijanje na neuređenim terenima, kao i za šetnje na krpljama. Ljeti, pravi su raj za planinare, bajkere i druge zaljubljenike prirode. Bjelasica je jedan od najvećih planinsko – turističkih potencijala južne Evrope. Iskonski čistom vodom umivaju je rijeke Tara i Lim. Tajnama mame glečerska jezera, gostoprimstvom sela i katuni. Najvisočiji vrh sjevero-zapadnog dijela Bjelasice je Razvršje (2033 m). Ovaj vrh ima izrazito strme strane i oštre kose, na istoku Razvršje se nadovezije na vrh Crna Lokva koji se strmim stranama spušta u dolinu rijeke Tare. Između vrhova Razvršja i Crne Lokva sa južne i Bjelogrivca, Marinkovca i Mučnice sa jugozapadne strane prostire se dolina Bjelojevićke rijeke. Između vrhova Marinkovac i Mučnice usiječena je niska dolina riječice Rudnice. Na stranama ove riječice nalaze se rudna nalazišta olovo-cinkne rude. Glavni planinski vijenci, izgrađeni od kvarcnih škriljaca i krečnjaka, razvila su se na dinarskoj osi. Za razliku od ostalih crnogorskih planina Bjelasica je vulkansko-silikatnog sastava, pa je prisustvo klastičnih stijena uslovilo i bogatstvo površinskih voda.